Toen mijn man en ik de kans zagen om een groot, oud woonhuis uit 1800 te kopen, hebben we dat direct gedaan. En gelukkig maar, want het bleek ons droomhuis te zijn.
Dat we daarvoor ruim anderhalf jaar bij mijn ouders in de schuur en zomerhuisje moesten bivakkeren, was het helemaal waard. Inmiddels is het huis volledig gerenoveerd, mijn man heeft (met hulp) alles zelf gedaan.
Zie hieronder de enige oudere foto die ik kon vinden van ons huis (2016). De foto is niet heel duidelijk, maar je kunt een beetje zien hoe de boerderij erbij stond, verscholen achter de bomen en struiken.
Hoewel we veel potentie zagen, was het niet bepaald direct ons droomhuis. De indeling was hokkerig, er waren veel kleine ruimtes die in onze ogen veel beter ingedeeld konden worden als er een aantal muren werden doorbroken.
Vroeger werden huizen gebouwd op basis van nut en praktische zaken, niet vanuit een esthetisch oogpunt. Omdat geïsoleerde woningen voor 1950 vrijwel niet bestonden, werden er veel kleine kamertjes gebouwd om de warmte zo goed mogelijk binnen te houden. Een kleine kamer verwarmen is immers sneller te doen dan één grote ruimte. In ons dorp staan vrij veel (woon)boerderijen en ook aardig wat villa’s.
Om een idee te geven van de Dorpsstraat rond 1900:
De straten waren toen nog niet eens verhard! Onze woning is dus nog 100 jaar ouder dan deze foto. Het eerste waar we dan ook over hebben nagedacht is de isolatie. De woning platgooien is natuurlijk zonde, bovendien gaat er dan een stukje geschiedenis van het dorp verloren. Wel konden we de woning volledig renoveren en dat hebben we dan ook gedaan.
Dat begon met aardig wat sloopwerk. Veel van de binnenmuren hebben we waar mogelijk weggehaald om zo een ruimer huis te creëren. Alles is geïsoleerd: de muren, het dak, de vloer, de ramen.
Inmiddels ziet ons huis eruit als op de foto hieronder. De binnenkant is zelfs nog mooier geworden. Binnenkijken? Houd dan mijn website in de gaten!
